Najpierw musimy spojrzeć na artykuł 2 i listę naruszeń. Nie są one ponumerowane, lecz stanowią przykłady powszechnych naruszeń. Przyjrzyjmy się im wszystkim i zobaczmy, ile razy każde z nich zostało złamane. Możesz również przeczytać listę naruszeń oraz procedury ratyfikacji i wypowiedzenia dla każdego z nich. Jest to krótka historia każdego naruszenia i jego wpływu na proces pokojowy. Następnie przyjrzyjmy się niektórym z ostatnich przypadków, w których Konwencja Genewska została naruszona.
Artykuł 2
Niedopuszczalne jest, aby międzynarodowe prawo humanitarne było rutynowo łamane. Dlatego Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, gwarant konwencji genewskich, odgrywa ważną rolę w rozpowszechnianiu tego prawa. Choć przypadków naruszenia prawa było wiele, pozostaje ono problemem, którym należy się zająć. Oto kilka przykładów. Niniejszy artykuł nie ma na celu służyć jako ostateczne źródło międzynarodowego prawa humanitarnego.
Ponadto konwencje genewskie zakazują deportacji jednostek, tortur, kar zbiorowych i innych aktów przemocy wobec ludności cywilnej. Zabraniają również brania zakładników, wymierzania kary jednostce bez sprawiedliwego procesu lub dyskryminowania osoby ze względu na rasę, religię lub narodowość. Artykuł ten został uchwalony w celu ochrony ludności cywilnej na terytoriach okupowanych. Rząd Stanów Zjednoczonych złamał Konwencje Genewskie niezliczoną ilość razy.
Ratyfikacja
W 1949 roku przyjęto Konwencje Genewskie. Były one niekompletne, a charakter konfliktów zbrojnych zmienił się wraz z zimną wojną. Większość konfliktów zbrojnych stała się asymetryczna, wewnętrzna i zbierała znacznie większe żniwo wśród ludności cywilnej. Konwencje Genewskie z 1949 roku zrewidowały Konwencje Haskie z 1899 i 1907 roku tak, aby lepiej odpowiadały potrzebom nowoczesnych społeczeństw. W procesie tym chroniły one zarówno prawa stron walczących, jak i ludności cywilnej.
Pierwotne projekty zostały napisane przez krajowe stowarzyszenia Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, a następnie przyjęte przez rządy. Niektóre państwa tworzyły również komisje międzyresortowe, które przelewając istniejące prawo, rozpatrywały propozycje innych państw. W wyniku tego procesu powstał dokument, który został zaakceptowany przez wszystkie państwa z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych. Ratyfikacja Konwencji Genewskiej nie była jednak łatwa. Należy jednak zauważyć, że wysiłki społeczności międzynarodowej opłaciły się.
Wypowiedzenie
Konwencje genewskie to zbiór praw chroniących prawa człowieka. Podczas gdy tradycyjna jurysdykcja terytorialna miała na celu ochronę suwerenności państwa nad jego obywatelami, doktryna jurysdykcji uniwersalnej głosi, że niektóre zbrodnie, które są wyjątkowo ciężkie, mogą mieć miejsce na terytorium każdego państwa-sygnatariusza. Dzięki tej zasadzie ofiary zbrodni wojennych mogą szukać ochrony prawnej we wszystkich państwach, które podpisały konwencję. W przeszłości konwencje genewskie były wielokrotnie łamane, także w wielu krajach świata.
W związku z tym, że wojna stała się bardziej asymetryczna, międzynarodowe konflikty zbrojne uległy zmianie. Większego znaczenia nabrały konwencje regulujące sposób traktowania jeńców wojennych i ludności cywilnej. Coraz więcej zasad konwencji genewskich uważa się za wiążące dla wszystkich państw. Doskonałym przykładem jest użycie broni chemicznej. Broń ta jest często używana przeciwko ludności cywilnej. Nawet jeśli sprawcami są wrogowie, cywile nadal są narażeni na szkody.
Lista naruszeń
Lista naruszeń Konwencji Genewskiej obejmuje wiele rodzajów przestępstw, w tym umyślne zabijanie i tortury. Zbrodnie te mogą obejmować również stosowanie eksperymentów biologicznych lub nieludzkie traktowanie jeńców wojennych. Niektóre państwa również rutynowo naruszają konwencję, stosując manewry polityczne lub niejednoznaczne przepisy prawne, aby uniknąć przestrzegania zasad traktatu. Inne naruszenia konwencji genewskiej obejmują branie zakładników, niszczenie rozległego mienia i deportacje jeńców wojennych.
Konwencje genewskie obejmują prawa jeńców wojennych i osób nie biorących udziału w konfliktach zbrojnych, ale nie dotyczą użycia broni masowego rażenia. Wojna biologiczna, która obejmuje użycie broni biochemicznej, jest szczegółowo ujęta w Protokole Genewskim. Konwencje nie są jedynymi zasadami rządzącymi wojną; muszą być odpowiednio interpretowane i stosowane. Należą one do najczęściej nadużywanych instrumentów prawa międzynarodowego i często są źle wykorzystywane przez tych, którzy cierpią z powodu złego postępowania.
Wpływ na konflikt zbrojny
Konwencje genewskie mają kluczowe znaczenie dla ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, a ich postanowienia odegrały zasadniczą rolę w ratowaniu życia i zapewnieniu dobrostanu osób zatrzymanych. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża przypomina państwom, że zgodziły się na pewne standardy traktowania podczas konfliktu zbrojnego, i opiera się na konwencjach, by realizować swoją misję humanitarną. W 2000 roku MKCK odwiedził ponad tysiąc etiopskich jeńców wojennych i czterystu cywilnych internowanych, ułatwił wymianę 16 326 wiadomości między jeńcami wojennymi i cywilami, zorganizował bezpieczny przejazd dwunastu tysiącom erytrejskich cywilów. Dostarczyła również zaopatrzenie chirurgiczne dla ponad dziesięciu tysięcy rannych w wojnie, co pozwoliło jej zapewnić opiekę dużej populacji rozdartych wojną cywilów.
Konwencje genewskie zostały początkowo opracowane w celu uregulowania międzynarodowych konfliktów zbrojnych, i chociaż mniejsze konflikty były często wyłączane, umowy te są nadal aktualne. Porozumienia te chronią wiele praw człowieka, w tym prawo do życia, i mają zastosowanie w wielu niedawnych konfliktach. Dalszy rozwój wydarzeń skłonił do podjęcia dalszych działań, w 1977 roku przyjęto dwa protokoły dodatkowe do konwencji 194 9. Protokół dodatkowy I dotyczy ofiar konfliktów międzynarodowych, natomiast protokół dodatkowy II dotyczy ofiar konfliktów wewnętrznych.
Podobne tematy