Prawa człowieka są podstawowymi zasadami prawa międzynarodowego, a ONZ posiada szereg organów międzyrządowych odpowiedzialnych za rozwiązywanie szerokiego zakresu kwestii związanych z prawami człowieka. Rada Praw Człowieka, Rada Gospodarcza i Społeczna oraz organy pomocnicze podejmują decyzje polityczne i zalecają politykę w kwestiach związanych z prawami człowieka. Ponadto Trzeci Komitet Zgromadzenia Ogólnego bada kwestie związane z prawami kobiet, ochroną dzieci i promowaniem podstawowych wolności.
Ten artykuł jest wynikiem naszej współpracy z poleczrobico.pl
Aktywizm sędziowski
Aktywizm sędziowski to proces polegający na tym, że sędziowie interweniują w sprawy prawne, aby podtrzymać lub sprzeciwić się określonym przepisom. Charakteryzuje się on często błędami w interpretacji prawa i nadużywaniem osobistych poglądów sędziego. W ten sposób sędziowie naruszają podział władzy i ingerują w funkcje władzy ustawodawczej i wykonawczej. Chociaż koncepcja aktywizmu sędziowskiego ma wiele pozytywów, ma również szereg negatywnych implikacji.
Aktywizm sędziowski od dawna był kwestią kontrowersyjną i stanowił przedmiot debaty między liberałami i konserwatystami w większości systemów common law. Ostatnio jednak zarzuty dotyczące aktywizmu sądowego zostały wysunięte przez liberałów i konserwatystów w USA, gdzie Sąd Najwyższy często stawał po stronie interesów konserwatywnych. Liberałowie, w szczególności, krytykowali sąd za odrzucanie postępowego ustawodawstwa gospodarczego.
Aktywizm sędziowski może przybierać różne formy, od importu obcego prawa do interpretacji Konstytucji USA, do wynoszenia względów politycznych ponad literę prawa. Może również polegać na odkrywaniu nowych “praw”, których nie ma w tekście, lub naginaniu tekstu, by sprostać osobistej wrażliwości sędziego. We wszystkich przypadkach sędziowie muszą starać się trzymać swoje osobiste poglądy na wodzy i wydawać rozsądne wyroki w oparciu o napisaną konstytucję.
W niektórych przypadkach na decyzję o utrzymaniu praw mogą wpłynąć inne czynniki, takie jak korupcja w policji czy międzynarodowe zmiany prawne. W innych przypadkach aktywizm sądów może być tymczasowy lub stanowić część długiego procesu rozwoju państwa prawa.
Międzynarodowe trybunały praw człowieka
W ostatnich latach rola sądów REC w ochronie praw człowieka wzrosła. Odzwierciedla to odnowione zaangażowanie państw afrykańskich w ochronę praw człowieka w regionie. Jednak tradycyjne ramy instytucjonalne w zakresie praw człowieka nie zostały w pełni przyjęte przez regionalne wspólnoty gospodarcze i brakuje koordynacji w dziedzinie praw człowieka w Afryce.
Jednak mnożenie trybunałów praw człowieka może być szkodliwe dla jedności międzynarodowego prawa praw człowieka w Afryce. Obrońcy praw człowieka powinni rozważyć konsekwencje takiego rozwoju sytuacji. There are two main risks of multi-regional human rights tribunals: the first is that the proliferation of RECs may result in divergent interpretations of substantive human rights norms. Drugim jest ryzyko fragmentacji orzecznictwa.
Po pierwsze, kompetencje sądów REC zależą od charakteru i zakresu ich mandatów. W niektórych przypadkach jurysdykcja sądu jest jasno określona przez traktat lub intencje państw. Jednak w innych przypadkach zakres jurysdykcji REC może być niejasny i może powstać spór.
Oprócz promowania praw człowieka, sądy REC zapewniają, że państwa członkowskie wdrażają zasady praw człowieka. Promują również harmonizację ustawodawstwa krajowego, wzbogacając dyskurs praw człowieka i wzmacniając pozycję obywateli.
Krajowe organy praw człowieka
W niektórych krajach krajowe organy praw człowieka są odpowiedzialne za rzecznictwo praw człowieka. Odgrywają one kluczową rolę we wdrażaniu międzynarodowych standardów praw człowieka. Organy te egzekwują standardy praw człowieka poprzez krajowe postępowania cywilne i karne, komisje prawdy i pojednania oraz wykonywanie jurysdykcji uniwersalnej. Organy te stanowią istotny bastion dla postępu praw człowieka i ochrony tych, którzy są ofiarami naruszeń praw człowieka.
Ważnym elementem ochrony praw człowieka są również międzynarodowe organy ochrony praw człowieka. Jednym z takich międzynarodowych organów jest Rada Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych. Oprócz Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych ważne są także inne organy międzyrządowe, w tym Komisja ds. Statusu Kobiet, będąca agendą ONZ. Organy te nadzorują wdrażanie międzynarodowych standardów pracy i przyjmują skargi od państw na łamanie praw człowieka.
Organy traktatowe ds. praw człowieka to komitety złożone z niezależnych ekspertów. Monitorują one implementację podstawowych międzynarodowych traktatów dotyczących praw człowieka. Na mocy traktatu każde państwo-strona jest zobowiązane do zapewnienia wszystkim ludziom określonych praw. Komitety te składają się z niezależnych ekspertów posiadających uznaną wiedzę na temat praw człowieka i są wybierane na czteroletnie kadencje przez państwa-strony. Rada Praw Człowieka powołuje również specjalne procedury w celu monitorowania praw człowieka z perspektywy poszczególnych krajów.
Komitet Praw Człowieka ONZ został powołany na podstawie artykułu 28 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. Od momentu powstania, Komitet rozwinął skuteczny mechanizm zajmowania się naruszeniami praw człowieka. Poprzez Protokół Fakultatywny do Paktu, osoby fizyczne mogą składać pisemne komunikaty do Komitetu. Komitet jest również odpowiedzialny za badanie przypadków poważnych naruszeń praw człowieka.
Antysemityzm jako problem praw człowieka
Antysemityzm jako problem praw człowieka jest palącą kwestią na całym świecie. Podczas Światowej Konferencji Praw Człowieka, Jacob Blaustein Institute for Advancement of Human Rights naciskał na włączenie zapisu o antysemityzmie do dokumentu Światowej Konferencji. Kwestia ta była również podnoszona podczas spotkań regionalnych i wystąpień na Konferencji.
Pojawienie się prawicowych partii nacjonalistycznych podsyciło antysemityzm w Europie, w tym Front National we Francji i Partia Wolności w Austrii. Ponadto, Vlaams Blok w Belgii podjął sprawę antysemityzmu. Wydarzenia te stały się źródłem niepokoju dla europejskich rządów i działaczy pro-palestyńskich.
Antysemityzm może przybierać wiele form, w tym dyskryminacji politycznej, nietolerancji religijnej, wyzysku ekonomicznego i dyskryminacji rasowej. We wszystkich swoich formach jest jednak skierowany przeciwko Żydom. Antysemityzm ma długą i złożoną historię i często może żywić się wcześniejszymi źródłami pożywienia.
Antysemityzm jest zakazany przez międzynarodowe traktaty dotyczące praw człowieka, ale ONZ rzadko poświęca mu odpowiednią uwagę. Poniższa dyskusja przedstawia odpowiednie instrumenty praw człowieka i odpiera oskarżenia o antysemityzm wysuwane w złej wierze. Ale nie wystarczy polegać na jednym lub dwóch instrumentach praw człowieka.
Traktowanie Żydów jest barometrem dla traktowania innych mniejszości. Jeśli Żydzi są traktowani z obojętnością, prawdopodobnie doprowadzi to do nietolerancji także wobec innych grup. To udaremnia zasadę pluralizmu. Weźmy pod uwagę reżim nazistowski, który był głęboko antysemicki i doprowadził do ludobójstwa prawie połowy europejskiej populacji żydowskiej oraz eksterminacji pięciu milionów niearyjczyków.
Niewygodna kampania Chin wobec Ujgurów
Niewygodna kampania Chin wobec Ujgurów jest studium przypadku ekstremalnej przemocy wobec ujgurskich muzułmanów. Od blisko dekady chińskie władze dopuszczają się okrucieństw wobec tej muzułmańskiej mniejszości. Wielu Ujgurów uciekło do Europy i innych krajów. Wielu zostało uwięzionych i przesiedlonych. Ci, którzy pozostali, często zostali zamknięci w małych obozach, gdzie łamane są ich podstawowe prawa człowieka.
Represyjna polityka Chin nie poprzestała na ograniczeniu praktyk religijnych Ujgurów. Wprowadzono separacje rodzin w celu ograniczenia liczby urodzeń wśród muzułmanów, przymusowe sterylizacje i przymusową kontrolę urodzeń. Zakazano również pewnym grupom obchodzenia Ramadanu i nałożono ograniczenia na ich życie codzienne. Setki ujgurskich intelektualistów zaginęło, a wielu było torturowanych.
Rząd chiński został oskarżony o łamanie praw człowieka i zbrodnie przeciwko ludzkości wobec ludności ujgurskiej w Xinjiang. Ujgurowie są turkojęzyczną, w przeważającej części muzułmańską grupą etniczną zamieszkującą skrajnie zachodni region Chin. Komunistyczna Partia Chin stosuje totalitarną taktykę, w tym ideologiczną reedukację i wszechobecną inwigilację, aby represjonować tych ludzi. W rezultacie Chiny zbudowały ponad 1000 obozów internowania.
Powszechne znęcanie się Chin nad ludem ujgurskim kwalifikuje się jako ludobójstwo zgodnie z Konwencją o Ludobójstwie z 1948 roku. KPCh wysyła ujgurskie dzieci do rządowych szkół z internatem, gdzie ich komunikacja ze światem zewnętrznym jest poważnie ograniczona.
Indie raport Towards Life 3.0
Raport Towards Life 3.0 dotyczący naruszeń praw człowieka w Indiach zwraca uwagę na szereg naruszeń praw człowieka w tym kraju. Podczas gdy wiele z tych naruszeń można było przewidzieć, niektóre wyróżniały się ekstremalnym charakterem i były zaskakujące. Te naruszenia obejmowały od nękania i aresztowań obrońców praw człowieka do nadużywania przepisów antyterrorystycznych i stosowania nadmiernej siły w celu egzekwowania przepisów Covid-19. Wiele z tych naruszeń było wymierzonych w społeczności mniejszościowe, w tym muzułmanów i chrześcijan.
Podobne tematy