Konwencje Genewskie są umową międzynarodową i traktatem, który obowiązuje rządy państw-sygnatariuszy. Oprócz wypowiedzianej wojny, konwencje genewskie mają również zastosowanie do konfliktów zbrojnych między państwami-sygnatariuszami oraz konfliktów zbrojnych przeciwko obcej okupacji. Odpowiedni artykuł przedstawia konkretne sytuacje, w których konwencje mają zastosowanie. Artykuł ten szczegółowo określa również definicję tego, co kwalifikuje się jako konflikt międzynarodowy. Odpowiedni protokół I zawiera dodatkowe informacje pomagające wyjaśnić tę definicję.
Zapraszamy do lektury artykułu, który jest wynikiem naszej wspólnej inicjatywy z wideofotostyl.pl
Artykuł 3 konwencji genewskich
Konwencje genewskie mają zastosowanie do sił zbrojnych każdego narodu sygnatariusza, niezależnie od tego, czy naród przeciwny jest sygnatariuszem. Wynika to z zasady jurysdykcji uniwersalnej, czyli normy peremptoryjnej w prawie międzynarodowym wiążącej wszystkie organy. W 1952 r. Jean Pictet opublikował Komentarz do konwencji genewskich, w którym jasno określił tę zasadę. W opinii prawnej stwierdził, że “Konwencje genewskie mają zastosowanie do każdej siły zbrojnej w konflikcie sądowym, niezależnie od tego, czy naród przeciwny jest sygnatariuszem, czy nie.”
Międzynarodowe konflikty zbrojne są definiowane przez konwencje genewskie jako “konflikt między dwoma lub większą liczbą państw” lub konflikt “pasowy”. Międzynarodowe konflikty zbrojne definiowane są jako “konflikt zbrojny między państwami” oraz “wojownicza okupacja” terytorium jednego państwa przez drugie. Chociaż ta definicja jest wąska i często niespecyficzna, ważne jest, aby zrozumieć ograniczenia konwencji genewskich.
Niemiędzynarodowe konflikty zbrojne
Aby konflikt mógł być objęty Konwencją Genewską, musi być zdefiniowany jako niemiędzynarodowy konflikt zbrojny zgodnie z warunkami traktatu. Aby niemiędzynarodowe konflikty zbrojne mogły być zakwalifikowane jako takie, muszą mieć trzy cechy: przedłużony okres przemocy i wystarczającą intensywność działań wojennych. Dodatkowo przemoc musi być prowadzona głównie przez siły rządowe lub niepaństwowe grupy zbrojne. Grupy te muszą również wykazywać się odpowiednią organizacją i kontrolą swoich operacji wojskowych oraz przestrzegać międzynarodowego prawa humanitarnego.
Wspólny artykuł 3 czterech konwencji genewskich z 1949 roku definiuje niemiędzynarodowe konflikty zbrojne. Nie definiuje on specjalnie niemiędzynarodowych konfliktów zbrojnych, zamiast tego włączając je do swojej definicji “konfliktu zbrojnego”, w którym nie uczestniczy państwo lub inny organ międzynarodowy. Nie zalicza ona jednak wewnętrznych napięć i niepokojów do niemiędzynarodowych konfliktów zbrojnych. Tym samym Konwencja Genewska nie ma zastosowania do użycia siły w niemiędzynarodowych konfliktach zbrojnych.
Strony konfliktu
Konwencja genewska zawiera szczegółowe postanowienia dotyczące traktowania jeńców wojennych. Wymaga ona, aby ciało zostało pochowane w indywidualnych grobach, z potwierdzeniem tożsamości i śmierci. Osoba zmarła musi być zidentyfikowana za pomocą pojedynczego lub podwójnego krążka identyfikacyjnego. Strony konfliktu, do których ma zastosowanie Konwencja Genewska, są zobowiązane zapewnić, aby ciała nie były poddawane kremacji, chyba że jest to konieczne ze względów religijnych lub higienicznych.
Konwencja stanowi, że Mocarstwa Chroniące stosują ją we współpracy ze Stronami konfliktu, do których ma ona zastosowanie. Mocarstwa Chroniące mogą mianować delegatów spośród własnych obywateli lub Mocarstw neutralnych do wykonywania swoich obowiązków. Delegaci tacy muszą być zatwierdzeni przez Mocarstwo, z którym współpracują. Strony konfliktu muszą ułatwić wyznaczenie delegatów do Konwencji Genewskiej.
Obywatele państw neutralnych na terytorium okupowanym
W przypadku konfliktu zbrojnego, Konwencja Genewska jest ważnym narzędziem ochrony osób neutralnych na terytorium okupowanym. Komitet redakcyjny Konwencji postanowił jednak usunąć pewne zabezpieczenia dla obywateli państw neutralnych na terytorium okupowanym. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy neutralni znajdują się na terytorium ojczystym państwa bel ligerent. Mimo to konwencja jest nadal przydatna dla neutralnych na terytorium okupowanym.
Artykuł 4 Czwartej Konwencji Genewskiej, który dotyczy terytorium okupowanego, nie ma zastosowania do cudzoziemców na terytorium wojownika. Termin “in the hands of” nie obejmuje ochrony ludności cywilnej podczas działań wojennych. Przepisy regulujące tę sytuację, które obowiązują od wybuchu wojny, mają zastosowanie tylko wtedy, gdy władza okupacyjna ustanowiła stan okupacji wojowniczej.
Podobne tematy