Jakie są konsekwencje, gdy prawa człowieka są negowane? Oto kilka przykładów: Przemoc, niestabilność, dyskryminacja i ludobójstwo. Jak reagujemy na te zniewagi? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej. Przykładowe informacje nie są reprezentatywne dla doświadczeń jednej osoby. Większość wypowiedzi mówi o naruszeniu innych osób, np. wnuków lub córki jednego deponenta. Mogą one również omawiać konsekwencje naruszenia na stan emocjonalny i stabilność finansową córki. Ponadto, mogą również podkreślać komunalne konsekwencje rażących naruszeń praw człowieka.
Przemoc
Akty przemocy mają niszczące konsekwencje, powodując śmierć lub obrażenia tysięcy ludzi każdego roku. Wpływ przemocy na zdrowie ofiar jest również ogromny, przy czym osoby najbardziej dotknięte przemocą cierpią z powodu chorób psychicznych i urazów fizycznych. Znaczące są również koszty ekonomiczne przemocy. Badania wykazały, że akty przemocy kosztują szacunkowo 1,2 procent PKB danego kraju, czyli więcej niż edukacja podstawowa. Mimo to, wiele krajów robi niewiele, by walczyć z tym powszechnym problemem.
Prawo do życia w pokoju i rozwijania wszystkich swoich możliwości jest jednym z najbardziej podstawowych praw człowieka, ale istnieją pytania dotyczące ich nadrzędności. Prawo do życia jest jednym z takich praw, a odmawianie go komukolwiek jest obrazą tej zasady. A jednak ludzie wciąż są zabijani, torturowani i karani za popełnianie aktów przemocy. Pytanie brzmi: Jak to możliwe?
W Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęto różne deklaracje, zasady i wytyczne, aby chronić prawa ludzi na całym świecie. Różne instytucje międzynarodowe istnieją po to, by interpretować i monitorować UDHR. Komitet Praw Człowieka ONZ jest tego ważnym przykładem. Do zbadania konkretnych kwestii powoływani są specjalni sprawozdawcy. A korporacje i międzynarodowe instytucje finansowe są pociągane do odpowiedzialności za współudział w łamaniu praw człowieka. ONZ ma obowiązek działać, jeśli ich praktyki biznesowe na to pozwalają.
Niestabilność
Świat stoi w obliczu niełatwej równowagi między demokracją a jej obietnicą ochrony praw człowieka. Historycznie demokracja była postrzegana jako instytucja zachodnia, ale w ostatnich latach popularność zdobyły państwa autorytarne, w tym Wenezuela i Rosja. Pomimo najlepszych starań świata, wciąż istnieją kraje, które ignorują prawa swoich obywateli. Niestabilność w przypadku odmowy praw człowieka pojawia się, gdy rządy uchwalają prawa, które te prawa naruszają.
Podczas gdy ONZ w dużej mierze ignoruje kwestię praw człowieka, wiele z głównych organizacji regionalnych włączyło ją do swoich mandatów. Nowe Partnerstwo dla Rozwoju Afryki (NEPAD) i Liga Arabska poparły działania ONZ przeciwko Libii i nałożyły sankcje na Syrię. Liga Arabska spowolniła jednak proces instytucjonalizacji praw człowieka. W Afryce na przykład korupcja i brak przywództwa utrudniają ten proces.
Stany Zjednoczone powinny skupić się na rozwoju regionalnych organizacji praw człowieka zamiast instytucji globalnych. Podczas gdy globalne IGO są cennymi partnerami, organizacje regionalne są najbliżej ziemi i są lepiej przygotowane do radzenia sobie z sytuacjami opartymi na konsensusie sąsiadujących państw. Unia Europejska, Rada Europy i OBWE poczyniły znaczne postępy w dziedzinie praw człowieka w krajach sąsiednich. Międzyamerykański system organizacji pozarządowych posiada coraz solidniejszy mechanizm praw człowieka. A Unia Afrykańska ma obiecujący mechanizm wzajemnej oceny.
Dyskryminacja
Dyskryminacja ma miejsce, gdy grupa ludzi jest pozbawiona swoich praw z powodu różnic w ich pochodzeniu. Organizacje praw człowieka, takie jak Amnesty International, skupiają się na kwestionowaniu dyskryminujących praw i praktyk na całym świecie. Dyskryminacja opiera się na tożsamości i płci i może prowadzić do nienawiści i dehumanizacji innych. Wiele z tych sytuacji zostało udokumentowanych na całym świecie. Dyskryminacja osób kolorowych jest tego przykładem.
Zgodnie z prawem międzynarodowym dyskryminacja to każda praktyka, która prowadzi do odmowy praw człowieka w oparciu o kryterium “innego statusu”. Komitet Praw Człowieka ONZ nie próbował zdefiniować “innego statusu”, ale uznał, że wiek, narodowość, płeć, stan cywilny, niepełnosprawność i miejsce zamieszkania w danym kraju są podstawami zakazanymi. Definicja ta oparta jest na różnych przykładach dyskryminacji. Ponadto Komitet Praw Człowieka ONZ wyraźnie stwierdził, że pojedynczy incydent nie stanowi dyskryminacji.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka została przyjęta w 1948 roku. Deklaracja została napisana pośród okropności II wojny światowej i Holokaustu oraz w następstwie globalnego ubóstwa. Miała ona na celu uchwycenie nadziei ludzkości i ustalenie minimalnych standardów traktowania. Jednak nawet wtedy, gdy prawa człowieka nie są uznawane przez prawo lub władzę, ludzie mają prawo podjąć działania. To od nas zależy, czy będziemy domagać się przestrzegania praw człowieka dla każdego w każdych okolicznościach.
Ludobójstwo
Termin “ludobójstwo” pochodzi od starożytnych greckich i łacińskich słów genos i caedere, które oba oznaczają niszczyć. Definicja ludobójstwa obejmuje celowe zabijanie, fizyczne krzywdzenie i pozbawianie grupy jej praw człowieka. Takie akty mogą dotyczyć jednostek, rodzin, społeczności, krajów, regionów i globalnego pokoju. W niniejszym artykule skupiono się na definicji ludobójstwa i sposobie jego klasyfikacji.
Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło 9 grudnia 1948 roku rezolucję, która znana jest jako Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa. Rezolucja ta weszła w życie 12 stycznia 1951 roku. Zwrócono w niej uwagę, że ludobójstwo spowodowało wielkie straty dla ludzkości na przestrzeni dziejów, w tym także w czasach współczesnych. Niezależnie od tego, czy sprawcą jest państwo, kraj czy jednostka, ludobójstwo jest zbrodnią przeciwko ludzkości.
Aby zapobiec ludobójstwu, państwa muszą podjąć kroki w celu zbudowania odporności. Należy przestrzegać rządów prawa, chronić prawa człowieka bez dyskryminacji, a odpowiedzialne instytucje muszą służyć społeczeństwu. Należy również pracować nad zwalczaniem korupcji i wspierać silne społeczeństwo obywatelskie. Zapobieganie ludobójstwu jest ważne, a Rada Praw Człowieka powinna przyjąć ramy analizy ludobójstwa. Ramy te pomogą państwom opracować skuteczne strategie prewencyjne.
Ponadto Ramy Analizy mają pomóc społeczności międzynarodowej w identyfikacji sytuacji, które mogą prowadzić do ludobójstwa. Ma również pomóc państwom i regionom w budowaniu odporności ich społeczeństw na zbrodnie okrucieństwa oraz zapewnić przestrzeganie praw człowieka bez dyskryminacji. Ponieważ do ludobójstwa dochodzi z czasem, wysiłki prewencyjne powinny rozpocząć się wcześnie, zamiast reagować na zbliżające się ludobójstwo. Wysiłki te powinny skupiać się na zapobieganiu ludobójstwu, zanim do niego dojdzie.
Arbitralne aresztowanie
Chociaż arbitralne aresztowanie nie jest nielegalne samo w sobie, jest szczególnie kłopotliwe w krajach, w których zatrzymanym nie zapewnia się odpowiedniej opieki zdrowotnej i żywności. W wielu przypadkach odmawia się im nawet prawa do kontaktu z rodziną. Cele więzienne są zwykle przepełnione, a więźniowie są często mieszani z dziećmi i kobietami. Ponadto często odmawia się im dostępu do prawników i prawa do sprawiedliwego procesu. Na szczęście w Stanach Zjednoczonych i innych krajach pojawiła się nowa deklaracja podkreślająca znaczenie zapewnienia praw osób zatrzymanych.
W lipcu 2017 roku pięciu byłych funkcjonariuszy partii FMLN zostało aresztowanych bez nakazów. Byli oni przetrzymywani w więzieniu przez wiele miesięcy, zanim postawiono im zarzuty popełnienia przestępstwa. Ich rodzinom nie pozwolono zobaczyć się z nimi do lipca, a ich adwokatowi nie pozwolono ich odwiedzić. Mimo że Salwador ma stosunkowo niezależne sądownictwo, niektóre agencje nie stosowały się do nakazów sądowych. Jednakże konstytucja kraju zabrania państwowym agencjom wywiadowczym śledzenia i nękania jednostek.
Chociaż prawo to nie jest bezwzględne, generalnie dobrze jest je dokładnie przeczytać i zrozumieć konsekwencje. Prawo do wolności jest jednym z najbardziej podstawowych praw człowieka, przysługuje każdemu. W Stanach Zjednoczonych istnieje szereg praw, które gwarantują wolność jednostki. Arbitralne aresztowanie jest szczególnie poważnym problemem, a ludzie mają prawo być wolni od niepotrzebnego i arbitralnego zatrzymania.
Wykorzystywanie dzieci
Na całym świecie miliony dzieci są pozbawiane prawa do edukacji, zmuszane do niebezpiecznej pracy lub sprzedawane do konfliktów zbrojnych. Wiele innych jest pozbawionych prawa do dobrego dzieciństwa i osadzonych w niebezpiecznych instytucjach lub ośrodkach detencyjnych. Dzieci są również maltretowane przez opiekunów i narażone na nieludzkie warunki. UNICEF szacuje, że ponad 300 milionów dzieci poniżej 18 roku życia jest wykorzystywanych lub zaniedbywanych w ponad trzydziestu konfliktach zbrojnych. Inne szacunki wskazują, że ponad 27 milionów osób jest ofiarami handlu ludźmi.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ma obowiązek chronić dzieci przed krzywdą. Pomimo panujących stereotypów, dzieci nie są odporne na wykorzystywanie seksualne i nadużycia. Dzieci są często wykorzystywane seksualnie przez tych, którzy powinni je chronić. Aby rozwiązać ten problem, państwa muszą zainwestować w większe zasoby i promować udział dzieci w opracowywaniu strategii zwalczania tej przemocy. Ponadto państwa muszą zająć się rosnącym rynkiem wykorzystywanych dzieci i zająć się nierównościami społecznymi, które często przyczyniają się do wykorzystywania dzieci.
Próbując obwinić wojska ugandyjskie za złe warunki dzieci w Ugandzie, przedstawiciel DRK wielokrotnie wskazywał na obecność wojsk ugandyjskich w DRK, stwierdzając jednocześnie, że wiele z tych wojsk opuści terytorium na mocy porozumienia z Lusaki. Chociaż zarzuty te były wymierzone w DRK, nie zmieniły one rzeczywistości. Przedstawiciele obu krajów mieli te same zarzuty w czterech oddzielnych punktach porządku obrad. Pomimo działań ONZ wiele dzieci nadal żyje w takich warunkach.
Podobne tematy