Jeśli doświadczyłeś naruszenia praw człowieka, powinieneś zgłosić to odpowiednim osobom we właściwy sposób. Rozgłos może mieć ogromną moc i może powstrzymać sprawców od kontynuowania nadużyć. Zgłaszając przypadki łamania praw człowieka, podawaj fakty w porządku chronologicznym, podając konkretne artykuły Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Zamieść datę, godzinę i miejsce zdarzenia, nazwisko i stanowisko sprawcy, świadków i wszelkie inne istotne szczegóły.
Mechanizmy monitorowania naruszeń praw człowieka
Osoby monitorujące przestrzeganie praw człowieka powinny przeprowadzać ustalanie faktów i analizę z wysokim poziomem dokładności, bezstronności i rzetelności. Dokładne informacje są kluczem do budowania roszczeń dotyczących praw człowieka, a działania monitorujące na potrzeby sporów sądowych obejmują zbieranie faktów z pierwszej ręki, badanie zmian w prawie i analizowanie decyzji sądowych. Niezależnie od sposobu prezentacji informacji, należy dbać o jej wiarygodność i rzetelność. Stopień bezstronności osób monitorujących prawa człowieka będzie zależał od zakresu wytycznych zawartych w standardach praw człowieka.
Głównym wyzwaniem, przed którym stają osoby monitorujące prawa człowieka, są możliwości. Wiele organów traktatowych ma zbyt mało personelu i ma zaległe sprawy. Aby rozwiązać ten problem, ONZ-owska organizacja praw człowieka ustanowiła ramy wskaźników i indeks naruszeń praw człowieka, aby ułatwić dostęp do informacji. Wskaźniki te są wykorzystywane przez organizacje nadzorujące przestrzeganie praw człowieka do oceny poszczególnych przypadków i proponowania reformy ustawodawstwa i sądownictwa. Jednak standardy i procesy stosowane przez te organizacje są często przestarzałe i nie spełniają swoich zadań.
Organizacje zajmujące się prawami człowieka są często wzywane do prowadzenia dochodzeń i sporządzania raportów na temat nadużyć. Europejski Komitet Zapobiegania Torturom odwiedza więzienia i inne instytucje, aby ocenić sposób traktowania osób pozbawionych wolności. Wizyty te dostarczają informacji z pierwszej ręki, które mogą prowadzić do podjęcia działań administracyjnych i prawnych. Na przykład, Europejski Komitet Zapobiegania Torturom przesłał raport szczegółowo opisujący tortury i inne nadużycia w więzieniach, szpitalach psychiatrycznych i ośrodkach dla nieletnich. Organ Rady Europy zajmujący się prawami człowieka od dziesięcioleci pracuje nad wzmocnieniem ochrony praw człowieka.
Inną ważną rolą organów traktatowych ONZ jest monitorowanie naruszeń praw człowieka. Niektóre traktaty zawierają protokoły fakultatywne, które pozwalają na rozpatrywanie skarg indywidualnych lub zbiorowych. Na przykład, Protokół Fakultatywny do ICCPR pozwala na rozpatrywanie skarg indywidualnych i zbiorowych. Tajlandia, Filipiny i Kambodża ratyfikowały Protokół Fakultatywny CEDAW. Protokoły te są kluczowe dla monitorowania naruszeń praw człowieka w tych krajach. Specjalny sprawozdawca ICCPR ds. skrajnego ubóstwa zbadał również sprawy Laosu i Kambodży, które stanowią użyteczne wnioski dla monitorowania naruszeń praw człowieka w Azji Południowo-Wschodniej.
Mechanizmy zgłaszania naruszeń
Istnieje kilka mechanizmów zgłaszania naruszeń praw człowieka. Mogą one obejmować podmioty państwowe, takie jak Komisja Praw Człowieka, Zgromadzenie Ogólne lub media. Podmioty państwowe, które ratyfikują międzynarodowe traktaty dotyczące praw człowieka, mają obowiązek informowania o przestrzeganiu przez nie postanowień tych traktatów. Mechanizmy sprawozdawcze mogą również obejmować sprawozdawców krajowych lub tematycznych. Celem mechanizmów sprawozdawczych jest zwiększenie świadomości naruszeń praw człowieka i zapobieganie ich występowaniu.
Do siedziby ONZ można składać różne rodzaje sprawozdań, ale pewne elementy są niezbędne, aby sprawozdanie było skuteczne. Raporty powinny być dokładne i nie powinny być oparte na niezweryfikowanych informacjach. Przy zgłaszaniu zarzutów dotyczących naruszeń praw człowieka wymagany jest wysoki standard staranności. Aby poprawić jakość raportów, formularz powinien być jak najbardziej wszechstronny i szczegółowy. Może on zawierać projekt formularza, który jest standaryzowany, aby mógł być używany do zgłaszania sytuacji kryzysowych.
Proces składania skargi różni się w zależności od kraju. Pomocne jest zbadanie instytucji praw człowieka w każdym kraju, aby ustalić, które z nich są odpowiedzialne za konkretne naruszenia praw człowieka. Sprawdź strony internetowe odpowiednich organów krajowych i upewnij się, że są one upoważnione do rozpatrywania takich spraw. W zależności od sytuacji, możesz chcieć zaangażować instytucje dwóch krajów. Należy pamiętać, że złożenie skargi do właściwego podmiotu może zwiększyć szanse na rozpatrzenie sprawy.
UNHCR przeprowadził rozmowy z tysiącami migrantów w całej Europie i stwierdził niepokojące wzorce nadużyć, w tym porzucania i złego traktowania. W styczniu i wrześniu tego roku trzech migrantów zginęło w incydentach na Morzu Egejskim. Pomimo tych tragicznych incydentów, istnieje sposób na poprawę sytuacji. UNHCR wielokrotnie wzywał do zakończenia ery migracji. W tym artykule omówimy sposoby poprawy sytuacji i zapobiegania dalszym nadużyciom.
Specjalny Mechanizm Uzupełniający do Sprawy Ayotzinapa został ustanowiony przez Międzyamerykańską Komisję Praw Człowieka (IACHR). Jego przyjęcie było przełomowym krokiem dla regionu. Mechanizm ten pozwala IACHR na przeprowadzenie dogłębnej i holistycznej analizy zaleceń zawartych w orzecznictwie. Zapewnia również nagłośnienie sprawy i pozwala na systematyczny proces monitorowania. W rezultacie doprowadziło to do bardziej ukierunkowanych działań następczych.
Mechanizmy przeciwdziałania naruszeniom
Istnieje wiele mechanizmów przeciwdziałania naruszeniom praw człowieka. Skargi indywidualne można składać w regionalnych sądach ds. praw człowieka, a procedury indywidualne można wszczynać przeciwko rządom na szczeblu uniwersalnym. Skargi indywidualne mogą być również składane w ramach systemów regionalnych, takich jak konwencja amerykańska czy europejska. Jednak rozpatrywanie skarg indywidualnych często trwa znacznie dłużej, ponieważ wiążą się one z kwestiami politycznymi i nie są przeznaczone do sytuacji pilnych. W takich przypadkach osoby mogą zdecydować się na złożenie skargi za pośrednictwem regionalnego sądu lub organu ds. praw człowieka, który ma bardziej bezpośredni wpływ.
W Stanach Zjednoczonych rząd amerykański ustanowił Mechanizm Wsparcia Praw Człowieka. Inicjatywa ta jest wspólnym wysiłkiem rządu USA, USAID i innych międzynarodowych organizacji rozwojowych, mającym na celu pomoc krajom partnerskim w łagodzeniu skutków naruszeń praw człowieka, takich jak ludobójstwo, oraz w reagowaniu na nieprzewidziane kryzysy. Mechanizm Wsparcia Praw Człowieka jest pięcioletnim porozumieniem o współpracy finansowanym przez USAID i ma na celu realizację celu #3 strategii DRG: ochronę powszechnie uznanych praw człowieka i wdrażanie działań szybkiego reagowania podczas kryzysu.
Komisja ds. Koalicji ma dwa rodzaje mechanizmów: mechanizmy oparte na traktatach i mechanizmy nie oparte na traktatach. Mechanizmy traktatowe są zapisane w traktatach o prawach człowieka i innych instrumentach prawnych i mają być skuteczne w zwalczaniu naruszeń praw człowieka. ECRI opracowała również ogólne zalecenia polityczne dotyczące tematów związanych z rasizmem. Mechanizmy te mogą być skuteczne, jeśli funkcjonują efektywnie, ale istnieją problemy z systemem.
W przypadku Chin, ich pogarda dla praw człowieka jest szkodliwa nie tylko dla obywateli Chin, ale wpływa również na prawa obcokrajowców mieszkających na ich terytorium. Pekin wspiera dyktatorów i stara się zmieniać międzynarodowe standardy, co utrudnia obrońcom praw człowieka ochronę praw obcokrajowców. Aby rozwiązać te problemy, Międzynarodowa Służba Praw Człowieka wydała wspólne oświadczenie z organizacjami z całego świata.
Rada Praw Człowieka ustanowiła proces Powszechnego Przeglądu Okresowego (UPR) w 2010 roku na mocy rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 60/251. Proces ten daje szansę każdemu państwu na dobrowolne zadeklarowanie swoich zobowiązań w zakresie praw człowieka. Proces odbywa się co cztery i pół roku i jest prowadzony w trzech sesjach. Każda sesja trwa dwa tygodnie i przegląda do 16 państw. W jednym cyklu proces ten skupia się na 192 państwach.
Podobne tematy