Prawa człowieka są kluczową częścią naszej demokracji, ale gdzie są najlepsze miejsca do zgłaszania naruszeń? Jeśli stałeś się ofiarą łamania praw człowieka, prawdopodobnie zastanawiasz się, jak to zgłosić. Organizacje praw człowieka mają listy ofiar naruszeń praw człowieka i możesz się z nimi skontaktować za ich pośrednictwem. Ale co zrobić, jeśli nie możesz się z nimi skontaktować? Być może jesteś zainteresowany dołączeniem do Korpusu Pokoju. W takim przypadku możesz zgłosić naruszenie praw człowieka do organizacji w swoim kraju.
Międzynarodowe komisje zajmujące się poważnymi naruszeniami praw człowieka
W 1993 roku Komisja Praw Człowieka ONZ rozpoczęła regularne badania kwestii bezkarności osób łamiących prawa człowieka. Mandat Komisji polegał na zapewnieniu działań zapobiegawczych, odstraszania i wymierzania sprawiedliwości tym, którzy popełniają przestępstwa. W 1993 roku Komisja powołała podkomisję do spraw bezkarności i stwierdziła jej rosnącą powszechność, a także potrzebę zwiększenia wysiłków organu w zakresie zwalczania bezkarności. Od tego czasu wielu specjalnych sprawozdawców i grup roboczych poruszyło tę kwestię w kontekście swoich mandatów. Komisja Praw Człowieka stwierdziła, że bezkarność jest integralną przeszkodą w ochronie praw człowieka.
Kraje rozwijające się mają wiele sposobów na zajęcie się poważnymi naruszeniami praw człowieka. Oprócz współpracy z krajowymi agencjami rządowymi, Komisja współpracowała również z Organizacją Narodów Zjednoczonych, aby zapewnić bezstronne podejście do praw człowieka. Jednym z przykładów jest utworzenie dwóch międzynarodowych trybunałów ad hoc, których celem jest postawienie odpowiedzialnych stron przed sądem. Komisja ma jednak również pewne ograniczenia. Utworzenie niezależnego organu nie gwarantuje skuteczności zaleceń czy działań.
Zdolność USA do zajęcia się poważnymi naruszeniami praw człowieka
Odmowa USA współpracy z ekspertami ONZ w zakresie krajowych naruszeń praw człowieka stanowi niepokojący sygnał dla innych narodów. W końcu ONZ została powołana po II wojnie światowej, aby zapewnić, że wewnętrzne naruszenia praw człowieka nie będą sprawą wewnętrzną. Mimo to Stany Zjednoczone zignorowały formalne prośby o zbadanie sprawy rozdzielenia rodzin Amerykanów z Ameryki Środkowej na granicy USA z Meksykiem, gróźb śmierci kierowanych pod adresem działacza transseksualnego w Seattle oraz zarzutu antygejowskich uprzedzeń przy skazywaniu na śmierć więźnia z Południowej Dakoty.
Oprócz globalnych organizacji międzyrządowych Stany Zjednoczone powinny dążyć do wzmocnienia regionalnych instytucji i organizacji pozarządowych w celu wspierania praw człowieka. Podczas gdy globalne organizacje międzyrządowe są ważnymi partnerami, organizacje regionalne znajdują się najbliżej ziemi i są najlepiej przystosowane do rozwiązywania konkretnych sytuacji w oparciu o konsensus między sąsiadującymi państwami. Unia Europejska, Rada Europy i OBWE podjęły działania na rzecz praw człowieka w państwach przejściowych i sąsiednich, natomiast Unia Afrykańska opracowała obiecujący proces wzajemnej oceny.
Zwalczanie opozycji na Białorusi
Niedawne zwalczanie opozycji na Białorusi jest częścią większego kryzysu praw człowieka. Biuro Praw Człowieka ONZ poinformowało w środę, że władze białoruskie nie pociągnęły do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka. Raport wskazuje również na sfałszowane wybory i domniemane oszustwa w procesie liczenia głosów. Władze białoruskie naruszyły również prawo do samostanowienia. To tylko niektóre z kwestii praw człowieka, które zostały wymienione w raporcie ONZ.
Oprócz zatrzymań przeciwników politycznych, rząd Białorusi represjonuje również niezależne organizacje społeczeństwa obywatelskiego. 22 lipca władze nakazały zamknięcie 53 organizacji pozarządowych, przez co setki działaczy obywatelskich uciekły z kraju w obawie przed represjami. W odpowiedzi prezydent Alaksandr Łukaszenka pomylił organizacje pozarządowe z przeciwnikami politycznymi, obiecując “wyrżnięcie wszystkich szumowin”, które mają siedzibę na Zachodzie.
Komisje prawdy i pojednania
W ponad 35 krajach istnieją Komisje Prawdy i Pojednania, które badają przypadki łamania praw człowieka w minionych konfliktach. Komisje te, założone przez ludzi wierzących w budowanie zaufania poprzez badanie przeszłości, są często skuteczne w pomaganiu krajom w przechodzeniu do bardziej demokratycznego społeczeństwa i w zapobieganiu przyszłym naruszeniom praw człowieka. Wiele z tych komisji informuje, że ich praca zmniejszyła konflikt, stworzyła podstawę do długotrwałego pojednania i zainicjowała zmianę prawa.
W wielu przypadkach ofiary składają zeznania dotyczące ich doświadczenia przemocy. W niektórych przypadkach były one również świadkami przemocy. Komisje Prawdy i Pojednania pozwoliły ofiarom uzyskać pewne zamknięcie. Zalecają one programy reparacyjne, które mogą pomóc ofiarom w odzyskaniu równowagi po traumie, która miała miejsce podczas konfliktu. Ale prawda jest taka, że komisje nie zawsze są skuteczne w poprawianiu samopoczucia ludzi. Trudno jest ocenić wartość tych komisji bez dokładnego zbadania sprawy.
Międzyagencyjny Stały Komitet
Międzyagencyjny Stały Komitet jest sponsorowanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych forum koordynacji działań humanitarnych w zakresie reagowania i odbudowy. Komitet skupia szefów wykonawczych 18 organizacji humanitarnych z całego świata w celu opracowania polityki i priorytetów strategicznych oraz mobilizacji zasobów w celu rozwiązania poważnych kryzysów humanitarnych. Komitet opowiada się za wspólnymi zasadami humanitarnymi i podejmuje decyzje operacyjne, strategiczne i polityczne. Aby zgłosić naruszenie praw człowieka, należy skontaktować się z sekretariatem komitetu lub złożyć skargę.
IASC zobowiązał się do systemowej, kompleksowej reakcji w celu ochrony ludności cywilnej. Będzie ona napędzana potrzebami i perspektywami osób dotkniętych konfliktem. W wielu przypadkach ludność cywilna jest ofiarą nadużyć, przemocy lub deprywacji. Strony konfliktów często naruszają zasady rozróżnienia i proporcji. Kilka przypadków zostało zgłoszonych do IASC. Ponadto komitet będzie nadal monitorował i badał przypadki naruszeń praw człowieka oraz zgłaszał je odpowiednim organom.
Podobne tematy