Pojawiło się kilka pytań dotyczących użycia gazu łzawiącego w konfliktach zbrojnych. Niektóre z tych pytań dotyczą legalności gazu łzawiącego, zagrożeń dla zdrowia, jakie może powodować oraz sposobu, w jaki Stany Zjednoczone wprowadziły w życie Konwencję Genewską. Ponadto, istnieją pewne kwestie dotyczące użycia gazu łzawiącego przez organy ścigania, jak również skutki użycia gazu CS. W tym artykule omówimy te kwestie, a także przyjrzymy się niektórym wyzwaniom prawnym związanym z gazem łzawiącym w warunkach konfliktu.
Konwencja o zakazie broni chemicznej zakazuje stosowania gazu łzawiącego
Użycie gazu łzawiącego jako narzędzia w policyjnych protestach wzbudziło pytania o jego legalność i potencjalną szkodliwość. Jest to bardzo niebezpieczny środek chemiczny, który jest zakazany przez Konwencję o zakazie broni chemicznej. W tym artykule omówimy, jak gaz łzawiący wszedł do powszechnego użycia i jak jego użycie jest kwestionowane przez społeczność międzynarodową. Przyjrzyjmy się tym kwestiom bardziej szczegółowo. Po pierwsze, czym różni się użycie gazu łzawiącego od użycia herbicydów na wojnie?
Użycie gazu łzawiącego na wojnie jest zabronione przez Konwencję o zakazie broni chemicznej (CWC). Stany Zjednoczone podpisały tę konwencję, ale jej nie ratyfikowały. Jednak zakaz stosowania środków trujących, takich jak gaz łzawiący, jest ogólną zasadą prawa międzynarodowego, która obowiązuje wszystkie kraje. Jeśli jakiś kraj naruszy tę zasadę, będzie musiał odpowiedzieć przed społecznością międzynarodową. Z tego powodu użycie gazu łzawiącego podczas konfliktu powinno być ściśle regulowane i monitorowane.
Protokół Genewski zakazuje ogólnego użycia środków chemicznych, ale nie zakazuje konkretnego użycia gazu łzawiącego. Mimo że nie wyszczególnił konkretnych gazów, Protokół zakazuje ich użycia w czasie wojny. Gaz łzawiący i inne środki kontroli zamieszek są zakazane na mocy Konwencji o broni chemicznej, ale mogą być używane przeciwko rozruchom jeńców wojennych. W pewnych okolicznościach przed użyciem tych środków należy zasięgnąć porady prawnej. Konwencja o broni chemicznej została przyjęta w 1992 roku.
Użycie gazu łzawiącego jest krytykowane, zwłaszcza ostatnio. Najlepsi eksperci w dziedzinie zdrowia ostrzegają przed jego użyciem, które może skutkować chorobami układu oddechowego i uszkodzeniami płuc. Ponadto gaz łzawiący spowodował śmierć cywilów podczas wielu demonstracji. Jednak te kontrowersje mogą wynikać z braku chęci do zmiany sposobu użycia gazu łzawiącego. A konwencja o zakazie broni chemicznej nie jest jedyną rzeczą, która uniemożliwia użycie gazu łzawiącego w czasie wojny.
Kolejną istotną kwestią jest to, czy USA mogą legalnie rozmieszczać RCA na rzeczywistych polach bitew. Nie jest zgodne z prawem umyślne celowanie w uczestników walk, ale użycie RCA w operacjach antyterrorystycznych może być legalne. Kluczowe dla dowódców jest jednak zrozumienie prawa i rozważenie zalet i wad ich użycia. Pomoże im to wybrać najskuteczniejszy sposób prowadzenia wojny przy jednoczesnej ochronie ludności cywilnej. Przywódcy bezpieczeństwa narodowego nie powinni jednak dać się zaślepić tej debacie.
Egzekwowanie prawa wykorzystuje środki kontroli zamieszek
RCA (środki kontroli zamieszek) to substancje chemiczne, których policjanci i inne władze używają do kontrolowania zamieszek. Mogą one występować w postaci płynnej z dozowników pod ciśnieniem lub być ciałami stałymi, dymem lub mgłą. Ponieważ nie ma przepisów dotyczących środków kontroli zamieszek, producenci nie muszą ujawniać swoich formuł. Niemniej jednak, chemikalia te są niebezpieczne i powinny być używane z ostrożnością. Przeczytaj poniższe informacje, aby dowiedzieć się więcej o ryzyku związanym z używaniem tych środków i o tym, jak mogą one wpłynąć na Ciebie.
Chociaż organy ścigania i wojsko zakazały stosowania gazu łzawiącego, niektórzy demonstranci nadal zastanawiają się, jak on na nich wpływa. Użycie środków kontroli zamieszek było stosowane w przeszłości, m.in. podczas protestów w Arabskich Wiosnach i w ruchu Occupy. Jednak ostatnie wydarzenia w Stanach Zjednoczonych na nowo rozpaliły debatę nad ich użyciem. Chociaż zamieszki zostały uznane za nielegalne w działaniach wojennych, nadal są dozwolone przez prawo w operacji egzekwowania prawa w celu rozproszenia tłumu.
Stany Zjednoczone używały środków kontroli zamieszek podczas wojny wietnamskiej do rozpraszania protestujących i tłumienia pokojowych demonstracji Wietnamczyków. Później Wielka Brytania i Australia zmieniły swoje stanowisko, a gaz łzawiący stał się standardową częścią arsenałów organów ścigania na całym świecie. W 1929 roku delegacja radziecka przedstawiła argument, że gaz łzawiący nie powinien być używany w czasie wojny, ale jego użycie w czasie pokoju jest nadal legalne.
W ostatnich latach protestujący zostali porażeni gazem łzawiącym i pieprzowym. W jednym przypadku 22-letni protestujący zmarł po kontakcie ze środkiem chemicznym. W innym przypadku policja użyła środków kontroli zamieszek w pobliżu Białego Domu, aby oczyścić teren dla prezydenta Donalda Trumpa, który zrobił sobie zdjęcie poza kościołem. W następstwie protestów złożono pozew federalny przeciwko rządowi USA w związku z użyciem gazu łzawiącego.
W Stanach Zjednoczonych państwa-strony Konwencji o zakazie broni chemicznej mogą używać środków kontroli zamieszek. Tak długo, jak nie używają one substancji chemicznych, które są wymienione w harmonogramach konwencji, będą mogły używać ich w kontekście kontroli zamieszek w kraju. Muszą również zagwarantować, że nie powodują one u ludzi skutków powodujących kalectwo lub zaburzenia zmysłów. Ponadto, państwa-strony nie mogą używać środków kontroli zamieszek jako broni wojennej.
Wpływ gazu CS na zdrowie
Chociaż stosowanie gazu łzawiącego jest zakazane na mocy konwencji o broni chemicznej, nadal jest on często używany podczas wojny i innych konfliktów. Choć eufemistyczna nazwa sprawia wrażenie miękkiej kontroli, prawda jest taka, że jest to wysoce śmiercionośny środek chemiczny. Głównym celem gazu łzawiącego jest szybkie rozproszenie tłumów bez trwałych skutków. Nie zawsze jednak jest on skuteczny. Występują również skutki uboczne, w tym dezorientacja i ból.
Choć Stany Zjednoczone podpisały Protokół Genewski z 17 czerwca 1925 r., nie ratyfikowały go. Jest on uznaną zasadą prawa międzynarodowego i kraje, które łamią protokół, muszą odpowiadać przed społecznością międzynarodową. W związku z tym ważne jest, aby zrozumieć skutki zdrowotne gazu łzawiącego i pieprzowego. Ważne jest, aby zrozumieć prawne implikacje użycia takiej broni na wojnie i poznać konsekwencje przed jej użyciem. Jak widzimy, skutki zdrowotne gazu łzawiącego i gazu pieprzowego są rozległe.
Oprócz ostrego i przewlekłego bólu, środki te są również w stanie zdestabilizować unerwienie czuciowe w skórze. U ludzi skórne zakończenia nerwowe, które zostały zdestabilizowane przez środki z gazem łzawiącym, mogą wrócić do normalnego poziomu, ale długotrwała ekspozycja na te gazy może uszkodzić unerwienie czuciowe. Dlatego też potrzebne są skuteczne środki zaradcze dla gazu łzawiącego. Ponadto potrzebne są skuteczne kontrole handlu światowego, aby zapobiec produkcji RCA przez podmioty państwowe.
Chociaż użycie gazu łzawiącego nie jest dozwolone na wojnie, jest on często stosowany jako środek kontroli zamieszek. Środki te muszą być używane na podstawie prezydenckiego upoważnienia, które może być przekazane dowódcy sił zbrojnych. American Civil Liberties Union określiła decyzję jako kontrowersyjną i przytacza kilka przypadków masowego i nadmiernego użycia gazu łzawiącego podczas wojny. Ważne jest zrozumienie skutków zdrowotnych gazu łzawiącego, aby upewnić się, że użycie tego środka chemicznego nie jest legalne w żadnym konflikcie.
Broń chemiczna została użyta podczas I wojny światowej i była najbardziej rozpowszechnionym rodzajem broni chemicznej. Początkowo żaden z wojowników nie uważał, że użycie gazów drażniących narusza konwencję haską, jednak wraz z postępem wojny użycie tej broni gwałtownie wzrosło. Fabiola Campillai, cywil, który został oślepiony przez gaz łzawiący, jest uważana za symbol użycia broni chemicznej podczas wojny.
Legalność gazu CS w konfliktach zbrojnych
Legalność gazu CS w konfliktach zbrojnych jest kwestią kontrowersyjną. Użycie tego gazu na polu walki jest nielegalne w świetle konwencji o broni chemicznej, a także stanowi naruszenie międzynarodowych praw człowieka. Chociaż ważne jest, aby zrozumieć, że gaz łzawiący jest śmiertelny, nie jest to jedyny rodzaj broni chemicznej. W sytuacjach konfliktowych używa się wielu innych środków, które mogą być mniej szkodliwe, takich jak gaz pieprzowy, gaz sarin i gaz musztardowy.
Użycie gazu CS w konfliktach zbrojnych jest coraz bardziej kontrowersyjnym tematem. Wiele krajów, w tym USA i Związek Radziecki, używało go. Mimo że użycie gazu CS jest nielegalne, był on powszechnie stosowany w konfliktach zbrojnych. Użycie tego środka chemicznego w konflikcie doprowadziło do tysięcy zgonów i setek tysięcy rannych. Od 1914 roku był on używany w licznych konfliktach, w tym w wojnie irańsko-irackiej (1980-88) i syryjskiej wojnie domowej. W okresie zimnej wojny Stany Zjednoczone i Związek Radziecki zgromadziły ogromne zapasy tej broni.
Użycie gazu CS w konfliktach zbrojnych od dawna jest zakazane przez umowy międzynarodowe. Protokół genewski, który został podpisany 17 czerwca 1925 r., zakazuje stosowania gazów trujących i duszących w konfliktach zbrojnych. Organizacja Narodów Zjednoczonych również oświadczyła, że użycie tej broni jest nielegalne w konflikcie zbrojnym. Protokół Genewski jest najnowszym międzynarodowym traktatem zakazującym stosowania broni chemicznej. Został on pierwotnie podpisany przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i rząd Szwajcarii.
Gaz CS jest formą gazu łzawiącego. Został po raz pierwszy opracowany w latach 50. i od tego czasu był używany przez różne grupy zbrojne. Od tego czasu w dużej mierze zastąpił on bardziej tradycyjny CN. Co więcej, Stany Zjednoczone nie ścigały jeszcze nikogo za użycie 1% tego gazu. Stowarzyszenie Szefów Policji wezwało jednak do przeprowadzenia większej ilości badań i wprowadzenia regulacji dotyczących tej substancji.
Podobne tematy