Jeśli jesteś zainteresowany strategiami prawnymi stojącymi za ruchem praw obywatelskich, przeczytaj ten artykuł. Omówi on sprawę Brown v. Board of Education, przywództwo NAACP oraz przepis FEPC. Artykuł bada również rolę mediów w tym historycznym ruchu. Argumentuje, że te kwestie są krytyczne dla postępu praw obywatelskich. Ponadto, pokazuje znaczenie roli odgrywanej przez organizacje praw obywatelskich.
Zachęcamy do zapoznania się z materiałem, który powstał przy współudziale sweetrush.pl
Strategia prawna NAACP
Strategia prawna NAACP w ruchu praw obywatelskich była wyważeniem dwóch konkurencyjnych celów. Po pierwsze, musieli zastosować nowe rozumienie Sądu Najwyższego dotyczące nieodłącznej nierówności do edukacji podstawowej i średniej. Po drugie, musieli wnieść sprawy do Sądu Najwyższego, unikając decyzji podobnej do Plessy v. Sweatt. Ostatecznie udało im się osiągnąć oba cele. W tym artykule omówimy strategię prawną NAACP i jej znaczenie dla ruchu praw obywatelskich.
Dziś NAACP ma ponad pół miliona członków w Stanach Zjednoczonych i zwolenników w kilku krajach na całym świecie. Jej członkowie są wiodącymi rzecznikami praw obywatelskich w swoich własnych społecznościach. Organizacja prowadzi również kampanie mobilizujące wyborców i pracuje nad innymi kwestiami, które mają wpływ na życie Afroamerykanów. Ale jej rola w ruchu praw obywatelskich trwa nadal. W XXI wieku NAACP koncentruje się na czterech obszarach: wzmocnienie pozycji wyborców, sprawiedliwość ekonomiczna i system sądownictwa karnego.
Decyzja Brown v. Board of Education
Decyzja Brown v. Board of Education była pierwszym poważnym zwycięstwem Ruchu Praw Obywatelskich, ale w dużej mierze została przyćmiona przez inne ważne decyzje sądowe. Decyzja Sądu Najwyższego miała głęboki wpływ na edukację publiczną. Zakończyła segregację szkół i doprowadziła do zwiększenia alokacji zasobów w szkołach publicznych. Jednak decyzja ta nie usunęła całkowicie nierównowagi rasowej w amerykańskiej edukacji. Pomimo jej sukcesu, ostatnie decyzje Sądu Najwyższego utrudniły wprowadzenie desegregacji w życie.
Sprawa nie wystarczyła do zakończenia segregacji, ale katalizowała falę protestów i zmian społecznych. Decyzja ta zainspirowała ruch praw obywatelskich w Stanach Zjednoczonych, który rozpoczął się, gdy Rosa Parks odmówiła ustąpienia miejsca w autobusie w Montgomery w Alabamie. Doprowadziło to do innych bojkotów, protestów i obalenia prawa Jima Crowa na Południu.
Przywództwo NAACP
NAACP była największą w kraju organizacją broniącą praw obywatelskich. Jej członkowie i przywódcy stawali w obronie praw ciemnoskórych obywateli. Prowadzili dochodzenia w sprawie przemocy tłumu, protestowali przeciwko masowym morderstwom i zeznawali przeciwko ograniczeniom w głosowaniu. Ich praca zmieniła negatywne aspekty amerykańskiego społeczeństwa. Cel organizacji pozostaje taki sam do dziś. W 50-tym roku istnienia organizacja nadal działa na rzecz Afroamerykanów.
NAACP zyskała ogólnokrajową uwagę w latach 60-tych, szczególnie po zabójstwie dyrektora terenowego Medgara Eversa. Organizacja nagłaśniała następnie sprzeciw wobec rasistowskiej polityki w Afryce Południowej. W latach 80. przeniosła swoją siedzibę z Nowego Jorku do Baltimore. Obecnie utrzymuje biuro w Waszyngtonie i oddziały w kilkudziesięciu miastach w całych Stanach Zjednoczonych. NAACP sponsorowała również kampanie przeciwko przemocy wśród młodzieży, promowała przedsiębiorczość ekonomiczną wśród Afroamerykanów i pomagała zwiększyć udział czarnych w polityce.
Przepis FEPC
FEPC został utworzony przez prezydenta Franklina D. Roosevelta w maju 1943 roku i został wzmocniony przez Executive Order 9346. Wymagał on umieszczania klauzul o niedyskryminacji we wszystkich kontraktach rządowych. Upoważniła również dwanaście biur regionalnych z odpowiednim personelem do nadzorowania przemysłu obronnego rządu federalnego. FEPC pozostawał w mocy do końca II wojny światowej. Po wojnie FEPC zeszła na dalszy plan na rzecz innych organizacji mających na celu poprawę możliwości ekonomicznych.
W 1941 roku Stany Zjednoczone rozpoczęły walkę z nazizmem, co podsyciło Ruch Praw Obywatelskich Czarnych. Czarni obrońcy zaczęli nawoływać do kampanii “podwójnego V”: jednej do walki z faszyzmem za granicą i drugiej do walki z rasizmem w domu. W czasie wojny powstało wiele organizacji, w tym NAACP i Committee for Racial Equality. NAACP, później Kongres Równości Rasowej, obawiał się, że administracja Roosevelta zignoruje FEPC i zagroził marszem na Waszyngton, jeśli rząd nie zrobi czegoś w tej sprawie. Jednak FDR został zmuszony do działania, gdy Randolph i inni przysięgli podjąć działania, jeśli rząd nie wyegzekwuje EO. FEPC nie miała skutecznych uprawnień wykonawczych i dlatego EO 8802 było ignorowane przez większość kontrahentów obronnych.
Southern Christian Leadership Conference
W 1957 roku wielebny Martin Luther King Jr. założył Southern Christian Leadership Conference, niesektariańską organizację z siedzibą w Atlancie w stanie Georgia. Jej głównym celem było koordynowanie i wspieranie lokalnych organizacji zajmujących się prawami obywatelskimi na Południu. King i inni liderzy, w tym żydowski prawnik Stanley Levison, dyrektor wykonawczy War Resisters League, oraz Ella Baker z NAACP, pomagali w tworzeniu organizacji i jej wielu programów.
Oprócz utworzenia Southern Christian Leadership Conference, dr King zorganizował spotkania w Montgomery i Nowym Orleanie, gdzie spotkał się z doradcami i stworzył oryginalny plan działania. King ma nadzieję powielić sukces bojkotu autobusowego w Montgomery poprzez rozpoczęcie nowego bojkotu transportowego. Niestety, kolejne próby rozpoczęcia nowych bojkotów nie powiodły się z powodu oporu białych i represji. Mimo to, Southern Christian Leadership Conference stanie się później jedną z najbardziej wpływowych organizacji w ruchu praw obywatelskich.
Podobne tematy