Prawa człowieka są podstawą demokratycznych rządów. Gwarantują ochronę przed arbitralnym karaniem i nadużyciami. Jako takie stanowią podstawę państwa narodowego. Ale jak można zagwarantować te prawa? Czy to na szczeblu krajowym, czy międzynarodowym, obywatele muszą być świadomi swoich praw. Dlatego też zapewnienie ich ochrony jest kluczowe dla zdrowia demokracji. Niniejszy artykuł analizuje zasady praw obywatelskich i ich znaczenie. Podkreślona zostanie rola praw obywatelskich w demokratycznych rządach.
Zapraszamy do lektury artykułu, który jest wynikiem naszej wspólnej inicjatywy z czasnaniemiecki.pl
Prawa człowieka opierają się na tym samym fundamencie co prawa obywatelskie
Deklaracja Praw Człowieka nakreśla podstawowe prawa człowieka, takie jak wolność słowa i prawo do bycia wolnym od dyskryminacji. Wolność ta nie obejmuje jednak mowy, która nawołuje do nienawiści lub krzywdzi innych. Niektóre prawa człowieka są absolutne, jak np. prawo do nie bycia torturowanym. Rządy muszą znaleźć sposoby, aby chronić te prawa dla wszystkich. Nie mogą one jednak wykraczać poza deklarację praw człowieka.
Podobnie jak w przypadku praw obywatelskich, wolności człowieka muszą być oparte na zasadach rozumu. Jeśli prawa człowieka nie są oparte na racjonalnych przesłankach, to są moralnie podejrzane. Nie jest to jednak jedyny argument przeciwko prawom człowieka. Niektórzy myśliciele, tacy jak David Hume, twierdzili, że zasady moralne nie są konieczne ani wystarczające do uzasadnienia praw człowieka. Mimo to Rorty nie uważa tych zasad za niezgodne z zasadą moralną.
Są one gwarancją demokratycznych rządów
Demokracja jest wartością podstawową. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (UDHR) projektuje pojęcie demokracji i stwierdza, że władza państwowa musi być oparta na woli ludu. Ponadto Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych (ICCPR) kodyfikuje wartości demokratyczne i tworzy podstawy prawne dla zasad demokracji. Zasady te obejmują wolność wypowiedzi, pokojowych zgromadzeń i zrzeszania się. Demokracja chroni również prawa mniejszości.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (UDHR) czerpie z zasad, które zostały skodyfikowane w prawach krajowych na całym świecie. Twórcy UDHR czerpali z tradycji prawa zwyczajowego, socjalistycznego i cywilnego krajów całego świata. Zgromadzenie Ogólne zatwierdziło UDHR i ICCPR w 1966 roku. Chociaż UDHR jest bardziej powszechnie uznawany, wiele krajów nie wdraża go w pełni.
Są gwarancją ochrony przed arbitralnym wykorzystywaniem i karaniem
Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych stanowi ramy dla praw obywateli do rozwoju gospodarczego, społecznego i kulturalnego. Na mocy tego międzynarodowego paktu gwarantuje się obywatelom ochronę przed arbitralnymi nadużyciami i karami, a także przed dyskryminacją. Prawa te dotyczą w równym stopniu jednostek niezależnie od ich rasy, płci, wieku, zawodu, religii czy innych osobistych interesów. Na przykład prawo do sprawiedliwego procesu jest ważniejszym prawem dla młodych ludzi, w porównaniu z prawem do prywatności, które dotyczy starszych obywateli i kobiet.
Pojęcie ochrony praw człowieka w prawie zyskało szerszą akceptację na początku XX wieku. W 1913 r. utworzono Ligę Narodów i Międzynarodową Organizację Pracy w celu ochrony obywateli oraz zapewnienia sprawiedliwości i dobrobytu. Liga Narodów skupiła się na prawach pracowniczych i prawach mniejszości. Państwa zaczęły zdawać sobie sprawę z wartości kodyfikacji praw człowieka, a dokumenty Ligi Narodów i MOP posłużyły jako poprzednicy wielu współczesnych traktatów dotyczących praw człowieka. II wojna światowa dodatkowo usankcjonowała ochronę praw człowieka w prawie międzynarodowym i doprowadziła do powstania Europejskiej Karty Podstawowych Praw Obywatelskich.
Są one podstawą państwa narodowego
Idea przyrodzonych praw człowieka nie jest nowa. Po raz pierwszy postawił ją filozof John Locke. Twierdził on, że należy przestrzegać praw naturalnych i że rządy powinny być nimi związane. Idea ta zyskiwała na popularności i została włączona do konstytucji niektórych państw. Idea praw człowieka została później przeformułowana w prawa człowieka i zakładała związek między rządem a obywatelami. Dziś termin “prawa człowieka” odnosi się do wielu różnych praw, w tym ekonomicznych, społecznych i kulturowych.
Prawa ludzi muszą być chronione przez rządy prawa. Na przykład prawo do życia jest niezbędne dla dobrobytu rodzaju ludzkiego. Jednak prawo do życia nie jest takie samo dla wszystkich. Niektórzy ludzie mogą mieć odebrane swoje prawa, a niektórzy mogą być uprawnieni do mniejszej ilości. Inne prawa mogą być zawieszone lub ograniczone w interesie bezpieczeństwa narodowego. W czasach zagrożenia narodowego rządy mogą odstąpić od niektórych swoich praw. Godzina policyjna jest tego najlepszym przykładem.
Są gwarancją sprawiedliwości
Ponieważ rządy starają się chronić obywateli przed niesprawiedliwym traktowaniem, wiele z tych praw jest zawieszanych lub wręcz odmawianych. Najbardziej podstawowym z nich jest prawo do swobodnego poruszania się. W pewnych okolicznościach, takich jak pobyt w więzieniu, osoba skazana może nie być w stanie skorzystać z tego prawa, aby dostać się do pracy lub do szkoły. W innych przypadkach rząd może zawiesić prawa danej osoby z powodu naruszenia praw człowieka innego obywatela.
Prawo człowieka do wolności wyznania jest przykładem tego, jak takie prawo może być chronione. Inne prawa również mogą podlegać ochronie, np. prawo do niebycia torturowanym. Ostatecznie prawa człowieka są normami, które chronią wszystkich ludzi przed niesprawiedliwością i krzywdą. Innymi słowy, nikt nie powinien być traktowany niesprawiedliwie tylko z powodu swojej przynależności politycznej. Na przykład prawo do edukacji jest prawem podstawowym, które nigdy nie powinno być ograniczane.
Są gwarancją wolności
Do podstawowych wolności należy prawo do życia w dowolnym kraju. Jeśli ten kraj nie zapewnia Ci tego prawa, możesz go opuścić i wrócić później. Każdy ma prawo szukać schronienia przed prześladowaniem w innym kraju. Prawo to nie dotyczy jednak przestępstw przeciwko prawu lub Organizacji Narodów Zjednoczonych. Prawo do pozostania w kraju pochodzenia jest prawem podstawowym. Nikt nie powinien mieć prawa do eksmisji obywatela swojego kraju z powodu jego przekonań religijnych lub stylu życia.
Prawo do uczestnictwa w polityce jest jednym z fundamentów demokracji. Aby demokracja mogła przetrwać, żaden rząd nie powinien mieć absolutnej władzy nad swoimi obywatelami, ani działać w sposób uznaniowy wobec pewnych grup. W związku z tym prawa człowieka są niezbędne do określenia granic władzy państwowej i zabezpieczenia podstawowych wolności obywateli. Chociaż niektóre jednostki mogą mieć mniej praw niż inne, to jednak nadal na nie zasługują.
Podobne tematy