Jeśli chcesz zamieścić cytat z traktatu, powinieneś najpierw napisać tytuł dokumentu w treści pracy. Traktat powinien być pisany pełną literą, a tytuł “Open for signature” lub “opened for signature” powinien być datowany wcześniej. Następnie zamieść pinezkę, która odnosi się do konkretnego miejsca w źródle. Pamiętaj, by tytuł traktatu, jak również jego tytuł i rok jego zawarcia były pisane wielką literą.
Skróty nazw geograficznych
Skróty nazw geograficznych w konwencji genewskiej – APA Style wyjaśnia, jak prawidłowo stosować skróty nazw geograficznych. Skróty nazw geograficznych są powszechnie stosowane w publikacjach naukowych i nazywane są potocznie oznaczeniami geograficznymi. Poniższe przykłady ilustrują, jak używać tych skrótów w pracy:
Słowo “cal” należy pisać z kropką. W ten sam sposób stosuje się skróty dla niektórych jednostek czasu, takich jak minuty czy godziny. Należy je pisać bez apostrofu i kursywy. Skróty powinny być używane oszczędnie w piśmie, aby ułatwić zrozumienie treści. Skróty powinny pojawić się w tekście tylko trzy lub cztery razy, mniejsza liczba może spowodować, że czytelnik zapomni o nazwie.
Nazwa traktatu lub konwencji
Aby zacytować traktat lub konwencję, należy umieścić w tytule nazwę traktatu lub konwencji oraz datę jego podpisania lub zatwierdzenia. Oprócz nazwy traktatu należy podać nazwę organizacji, jeśli jest dostępna, oraz rok, w którym wszedł on w życie. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w podręczniku APA. Powinieneś również zamieścić dokładną datę wejścia w życie konwencji lub traktatu, np. rok zawarcia.
Traktaty, oprócz tego, że są dokumentami pisemnymi, są również pisemnymi umowami o skutkach międzynarodowych. Traktaty to umowy między suwerennymi narodami, które określają normy zachowania. Traktaty są często regulowane przez prawo międzynarodowe. Aby prawidłowo odnieść się do traktatów, APA stosuje The Bluebook A Uniform System of Citation. Cytaty traktatów są bardziej przydatne, gdy APA stosuje format konwencjonalnych źródeł prawnych. Poza zasadami APA, autor może również odwoływać się do innych źródeł w pracy.
Rok zawarcia traktatu lub konwencji
Czym jest konwencja genewska? Konwencja genewska to międzynarodowa umowa zawarta między dwoma narodami w celu ochrony ich ludności cywilnej i żołnierzy. Konwencje zostały podpisane w Genewie w latach 1864-1949 i są uznawane za prawo międzynarodowe. Mają zastosowanie do wojen między narodami-sygnatariuszami, jak również konfliktów zbrojnych między narodami-sygnatariuszami a obcą okupacją. W 1977 roku zatwierdzono dwa dodatkowe protokoły do pierwotnego porozumienia z 1949 roku. Mają one na celu ochronę ludności cywilnej i żołnierzy w czasie wojny.
Pierwsza konwencja genewska została podpisana w 1864 roku, a trzecia konwencja genewska weszła w życie w 1949 roku. Nakazuje ona wojownikom humanitarne traktowanie jeńców wojennych i przekazywanie informacji o nich państwom neutralnym. Konwencja ta wymaga również, aby jeńcy byli traktowani z godnością i szacunkiem. Ponadto nakazuje ona, aby wojownicy zapewnili jeńcom wojennym godziwe i godne życie, a państwa neutralne mogły odwiedzać obozy jenieckie.
Strony traktatu
Konwencja genewska określa szereg wymogów dla państw-stron konwencji. Na przykład państwo-strona nie może odrzucić prośby strony trzeciej. Jest ona uprawniona do podjęcia działań, jeśli druga strona tego nie zrobi. Konwencja przewiduje również, że spory między państwami muszą być rozwiązywane w drodze arbitrażu. Jeżeli spór nie może być rozwiązany w drodze arbitrażu, może być przekazany do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.
Konwencja zakazuje również deportacji osób, brania zakładników, torturowania i innych form tortur. Zakazuje również wydawania wyroków sądowych bez należytego procesu oraz dyskryminacji ze względu na narodowość, rasę, religię lub inne przyczyny. Konwencja ma zastosowanie do państw, a nie do krajów, które ją naruszają. Niemniej jednak, jeśli państwo dopuści się naruszenia Konwencji Genewskiej, jest zobowiązane do zadośćuczynienia ofierze.
Źródła traktatu
Konwencje genewskie to zbiór zasad regulujących międzynarodowe konflikty zbrojne. Konwencje zakazują tortur, deportacji i brania zakładników. Zabraniają również stosowania kar zbiorowych, obrazy godności osobistej oraz wydawania wyroków sądowych bez należytego procesu. Ponadto przepisy te zakazują dyskryminacji ze względu na rasę, religię, narodowość lub płeć. W tym artykule przedstawimy przegląd Konwencji Genewskich i sposób ich wdrażania we współczesnych działaniach wojennych.
Konwencje Genewskie zostały przyjęte w 1949 roku przez Organizację Narodów Zjednoczonych i miały na celu ochronę praw uczestników walk. Po porozumieniu z 1949 roku powstały dwa dodatkowe protokoły. Zarówno porozumienie z 1949 r., jak i z 1977 r. zawierają podobne zasady, które dotyczą kombatantów. Oprócz nich, porozumienie z 1949 roku zawiera postanowienie chroniące ludność cywilną. Konwencje genewskie zapewniają ważną ochronę ludności cywilnej podczas wojny. Używając tych zasad, możemy uczynić nasz świat bezpieczniejszym.
Podobne tematy